Białe, różowe, czerwone – kolor wina dużo mówi o ich potencjale

Niestety kolejną kwestią, która zmienia znaczenie określenia, że wino im starsze tym lepsze jest fakt, że większość współcześnie produkowanych win nie nadje się w ogóle do długiego leżakowania, tylko do szybkiego spożycia. Ich okres przydatności to zaledwie trzy lata od czasu zakorkowania. Najlepsza jakość w tym okresie dotyczy wszystkich win różowych, które zostały całkowicie wyłączone z grupy win nadających się do spożycia po długim leżakowaniu. Niemniej jednak wina białe również mogą zostać zaliczone do grupy alkoholi do bieżącego spożycia. Wynika to przede wszystkim z nieobecności w ich składzie antyutleniających tanin.

Z tego względu wina białe, mogą przeleżeć w butelce maksymalnie pięć lat, po tym czasie ich jakość zdecydowanie się obniża, a nawet spada do zera. Oczywiście zarówno wśród białych, jak i różowych win występują pewne wyjątki, które mogą zostać poddane dłuższemu dojrzewaniu w butelce. Niemniej jednak ogólna zasada mówi, że im młodsze tym lepsze. Zatem skąd wywodzi się opinia o znaczeniu leżakowania i przechowywania win w specjalnych winnicach, czy domowych piwnicach. Przecież nie może być to wyssane z palca stwierdzenie, tym bardziej, że wiele słyszy się o najlepszych, dobrych, czy też pojedynczych rocznikach butelek.

Okazuje się, że odpowiedzi na wszystkie pytania znajdują się wśród butelek czerwonego wina, które właśnie charakteryzują się najdłuższym potencjałem w porównaniu do win różowych oraz białych.